4 weken later...

Vandaag is het precies 4 weken geleden dat ik thuis ben vertrokken. Voor mijn gevoel zouden het 4 maanden kunnen zijn. Ik merk dat ik langzaam wat begin te wennen aan het nieuwe leven. Met momenten blijft het moeilijk, maar ik heb wat meer mijn draai gevonden en krijg de tijd beter om ook als ik me eenzaam voel.

Afgelopen week stond vooral in het teken van verhuizen. Zoals ik eerder schreef, was mijn kamer vrijgekomen en zou ik mijn tijdelijke accommodatie verlaten. Vervelend vond ik dat, omdat ik net begon te wennen en veel mensen had leren kennen. Na een paar weken had zich een select groepje studenten (uit Australië, Canada en de US) gevormd, waarmee ik elke avond diner had. Zij eten nog steeds elke avond op dezelfde manier, echter zonder mij. Ik maak nu mijn eigen eten op mijn eigen plek. Goddank dat het inmiddels lukt om eten te maken, want gedurende de eerste dagen op de nieuwe locatie was dat niet mogelijk. In mijn vorig verhaal heb ik geschreven dat “alles toch niet zo in goede staat en ook niet heel hygiënisch was”. Na het weekend te hebben overleefd, bleek dit duidelijk een understatement! Ik merkte dat zelfs een sandwich smeren aan tafel niet mogelijk was. Verdere details laat ik liever achterwege. Dit liet me beslissen om met mijn huisgenoten te praten over mijn gevoel hierbij en wat hun idee van schoonmaken is. Gelukkig stemden ze in dat er iets zou moeten gebeuren. Vervolgens werd ik wel vriendelijk gevraagd of ik een lijst kon maken, want ze waren zo aan de zooi gewend dat ze niet echt zagen wat de problemen precies waren. Door een paar punten aan te wijzen, vielen al snel de kwartjes en zijn we met z’n allen aan het werk gegaan. Op dit moment is het wat meer leefbaar en hopelijk kunnen we dat ook zo houden.
Mijn eigen kamer heb ik dit weekend ook maar meteen opgeknapt, want zelfs een gehuurde poetsvrouw vond de situatie niet erg genoeg om er zichtbaar iets aan te veranderen.
Nu zit ik dus op mijn eigen plekje waar ik me opnieuw probeer te settelen. Het is hier moeilijker om andere studenten te leren kennen, omdat we zijn opgedeeld in meerdere units. Het is erg rustig en buiten kom je niet snel iemand tegen. Deze week komt de nieuwe huisgenoot in onze unit. Ik ben benieuwd of het iemand met een soort van zelfde achtergrond is als ik, want dat mis ik nog wel.

Gelukkig heb ik met de studenten van mijn vorige accommodatie nog regelmatig contact. Een van de Canadezen (Max) heeft ongeveer dezelfde interesses als ik en probeer met hem, vooral in de weekenden, wat leuke activiteiten te plannen. Verder begin ik het sporten een beetje op te starten en hoop ik daarmee ook wat soortgenoten te kunnen treffen.

Ook mijn werk komt steeds meer op gang. Na een aantal gesprekken met mijn begeleider (Dylan) begin ik een duidelijker inzicht te krijgen en kunnen we de komende weken wat meer praktisch bezig zijn met het voorbereiden van de data collectie voor de studie.

Ik zal dit keer wel wat foto’s uploaden met betrekking tot de afgelopen 4 weken ;)

Cheers,
Christel.